Bokmålsordboka
gravere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gravere | graverer | graverte | har gravert | graver! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gravert + іменник | gravert + іменник | den/det graverte + іменник | graverte + іменник | graverende |
Походження
fra fransk; beslektet med grave (2Значення та вживання
risse inn bokstaver eller figurer i en hard overflate (glass, metall, tre eller lignende)
Приклад
- gravere initialer på sølvbestikket;
- gravere inn navn i ringen