Bokmålsordboka
gjø 4, gjøde
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjø | gjør | gjødde | har gjødd | gjø! |
| å gjøde | gjøder | gjød! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjødd + іменник | gjødd + іменник | den/det gjødde + іменник | gjødde + іменник | gjøende |
| gjødende | ||||
Походження
norrønt gǿða; av godЗначення та вживання
fôre ungdyr for å fete dem
Приклад
- gjø opp griser
- brukt som adjektiv
- fet som en gjødd okse
Фіксовані вирази
- gjø seggasse seg;
meske seg