Bokmålsordboka
frigjøre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å frigjøre | frigjør | frigjorde | har frigjort | frigjør! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| frigjort + іменник | frigjort + іменник | den/det frigjorte + іменник | frigjorte + іменник | frigjørende |
Значення та вживання
- jamfør frigjørende og frigjort
Приклад
- frigjøre landet;
- frigjøre seg fra andres innflytelse
- avgi, utskille
Приклад
- frigjøre oksygen;
- frigjøre energi;
- ved fortetting av vanndamp frigjøres varme
- gjøre tilgjengelig
Приклад
- frigjøre kapital til et formål;
- frigjøre arbeidskraft