Bokmålsordboka
fornærme
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fornærme | fornærmer | fornærma | har fornærma | fornærm! |
| fornærmet | har fornærmet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fornærma + іменник | fornærma + іменник | den/det fornærma + іменник | fornærma + іменник | fornærmende |
| fornærmet + іменник | fornærmet + іменник | den/det fornærmede + іменник | fornærmede + іменник | |
| den/det fornærmete + іменник | fornærmete + іменник | |||