Bokmålsordboka
forhøye
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forhøye | forhøyer | forhøya | har forhøya | forhøy! |
| forhøyde | har forhøyd | |||
| forhøyet | har forhøyet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forhøya + іменник | forhøya + іменник | den/det forhøya + іменник | forhøya + іменник | forhøyende |
| forhøyd + іменник | forhøyd + іменник | den/det forhøyde + іменник | forhøyde + іменник | |
| forhøyet + іменник | forhøyet + іменник | den/det forhøyede + іменник | forhøyede + іменник | |
| den/det forhøyete + іменник | forhøyete + іменник | |||