Bokmålsordboka
endelig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| endelig | endelig | endelige | endelige |
Походження
norrønt endaligr; jamfør lavtysk endelikЗначення та вживання
- som har en ende;avgrenset
Приклад
- endelige størrelser
- gjeldende til slutt;
Приклад
- en endelig avgjørelse;
- et endelig avslag;
- en endelig dom;
- det endelige resultatet;
- det endelige beviset
- brukt som adverb:
- saken er endelig avgjort
- brukt som adverb: til slutt, omsider
Приклад
- endelig kom de;
- endelig fikk jeg gjort det
- brukt som adverb: svært gjerne, plent;
Приклад
- hvis du endelig vil, så;
- gjør endelig ikke det!