Bokmålsordboka
dyd
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en dyd | dyden | dyder | dydene |
Походження
fra dansk, jamfør norrønt dygð femininum, samme opprinnelse som dygd; beslektet med dugeЗначення та вживання
- moralsk verdifull egenskap
Приклад
- måtehold er en dyd;
- dyder og laster;
- kristne dyder
- det å ikke ha hatt samleie
- vilje til god moral
Фіксовані вирази
- en dyd av nødvendighettvingende nødvendig
- miste dyden
- ha samleie for første gang
- gå inn for å miste dyden på neste fest
- miste uskylden
- sporten har mistet dyden etter dopingskandalene
- sant for dyden!