Bokmålsordboka
bekjent 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en bekjent | bekjenten | bekjenter | bekjentene |
Вимова
bekjenˊtПоходження
substantivering av bekjent (2Значення та вживання
person som en kjenner;
Приклад
- en bekjent av meg;
- mange av mine bekjente deltok på møtet