Nynorskordboka
følsam
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| følsam | følsamt | følsame | følsame |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| følsamare | følsamast | følsamaste |
Opphav
frå tysk; av føle (1Tyding og bruk
- som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk;
Døme
- eit følsamt måleinstrument;
- vere følsam for støv;
- kabelen er svært følsam
- med sterke kjensler;
Døme
- ha eit følsamt sinn;
- han er den mest følsame av brødrene
- som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (6) (nokon);som ein handsamar med diskresjon;
Døme
- ei følsam sak