Nynorskordboka
forslå
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å forslå | forslår | forslo | har forslått | forslå! |
| har forslege |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| forslått + substantiv | forslått + substantiv | den/det forslåtte + substantiv | forslåtte + substantiv | forslåande |
| forslegen + substantiv | forslege + substantiv | den/det forslegne + substantiv | forslegne + substantiv | |