Nynorskordboka
butikk
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein butikk | butikken | butikkar | butikkane |
Etymology
gjennom fransk boutique, opphavleg frå gresk apotheke; same opphav som apotek og bodegaSenses and Example Sentences
- lokale der ein sel forbruksvarer;forretning
Example
- gå på butikken;
- dei liker å gå i butikkar
- verksemd som ein driv med (for å tene pengar)
Example
- stengje heile butikken
Set phrases
- dårleg butikkulønsam verksemd
- gjere butikk påtene gode pengar på
- god butikklønsam verksemd