Nynorskordboka
bunt
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein bunt | bunten | buntar | buntane |
Etymology
frå lågtysk, same opphav som tysk Bund ‘knippe, forbund, forening’; samanheng med bindeSenses and Example Sentences
- noko einsarta som er samla tett og halde saman med band eller liknande;
Example
- ein bunt med gulrot;
- ta med seg ein boge og ein bunt pilar
- samling av einsarta smale, lange ting som opptrer parallelt
Example
- ein bunt strålar;
- ein bunt med nerveceller
Set phrases
- heile buntenalle saman;
heile gjengen