Nynorskordboka
vitne 2
vitna
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å vitnaå vitne | vitnar | vitna | har vitna | vitn!vitna!vitne! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
vitna + noun | vitna + noun | den/det vitna + noun | vitna + noun | vitnande |
Etymology
norrønt vitna; av vitne (1Senses and Example Sentences
- uttale seg som vitne (1, 2)
Example
- vitne falskt;
- vitne mot nokon;
- han vitna i ei rettssak
- vere prov på;stadfeste
Example
- det auka medlemstalet vitnar om stor aktivitet
- i religiøst språk: gje vitnesbyrd (2)
Example
- reise seg opp og vitne;
- ho vitnar for Gud og Kristus