Nynorskordboka
velvillig, velviljug
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| velviljug | velviljug | velviljuge | velviljuge |
| velvillig | velvillig | velvillige | velvillige |
Etymology
norrønt velviljugrSenses and Example Sentences
full av velvilje;
med velvilje
Example
- stille seg velviljug til noko;
- prente opp att noko med velviljug løyve frå forfattaren