Nynorskordboka
veldig
adjective
singular | plural | ||
---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | |
veldig | veldig | veldige | veldige |
Etymology
frå lågtysk, jamfør norrønt vǫldugr ‘mektig, gjæv’; samanheng med velde (3Senses and Example Sentences
- særs mektig, stor, sterk
Example
- ordne opp med veldig hand;
- ei veldig påkjenning
- uendeleg
- veldige vidder
- overveldande
- eit veldig syn
- som gradsadverb: svært, særs, overlag (2
Example
- veldig godt, bra, snilt, stygt;
- veldig høge fjell