Nynorskordboka
vandre
vandra
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å vandraå vandre | vandrar | vandra | har vandra | vandr!vandra!vandre! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| vandra + noun | vandra + noun | den/det vandra + noun | vandra + noun | vandrande |
Etymology
frå lågtysk; samanheng med vinde (2Senses and Example Sentences
- gå (roleg)
Example
- vandre hand i hand
- i presens partisipp:
- sjå ut som eit vandrande juletre – vere fælt utspjåka
- gå, fare frå stad til stad;
Example
- laksen vandrar;
- vandre frå stad til stad;
- vere ferdig til å vandre – budd til å døy
- ein vandrande fant
- stadig flytte på seg
Example
- birøktaren vandrar med kubane etter honningtrekket
- i fotball:
- vandrande spiss
Set phrases
- vandrande nyrenyre som har forskyvd seg
- vandrande ugrasrotugras
- vandre utemigrere