Nynorskordboka
vakle
vakla
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å vaklaå vakle | vaklar | vakla | har vakla | vakl!vakla!vakle! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
vakla + noun | vakla + noun | den/det vakla + noun | vakla + noun | vaklande |
Etymology
frå tysk; samanheng med vagge (2Senses and Example Sentences
- stå, gå ustøtt;halde på å falle
Example
- ho vakla og fall;
- kjeglene stod og vakla;
- gå med vaklande steg
- i overført tyding:
- eit styre på vaklande føter
- vere usikker, tvisinna;ha vanskeleg for å ta ei avgjerd
Example
- vakle i ei avgjerd;
- vakle i trua;
- vaklande rettskriving