Nynorskordboka
braute
brauta
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å brautaå braute | brautar | brauta | har brauta | braut!brauta!braute! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| brauta + noun | brauta + noun | den/det brauta + noun | brauta + noun | brautande |
Senses and Example Sentences
vere sjølvgod og bråkande;
Example
- ein roleg kar som ikkje brautar på nokon måte
- brukt som adjektiv:
- ein brautande og omsynslaus mann;
- brautande og nedlatande framferd