Nynorskordboka
borgar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein borgar | borgaren | borgarar | borgarane |
Etymology
frå lågtysk ‘bymann’; av borg (1Senses and Example Sentences
- person med borgarrett i eit land;medlem av ein viss samfunnskrins
- i eldre tid: person som høyrde til samfunnsklassa av byfolk;
- i nyare tid: person som høyrer til dei velståande samfunnsklassene
Set phrases
- akademisk borgarperson som er immatrikulert