Nynorskordboka
synkope
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein synkope | synkopen | synkopar | synkopane |
Etymology
frå gresk ‘samanslåing’, av syn- og kope ‘slag’; jamfør syn-Senses and Example Sentences
- i musikk: samandraging av eit tungt og eit tonelett taktslag slik at vekta kjem til å liggje på det lette taktslaget
- i språkvitskap: det at ein lyd eller ei staving fell bort inne i eit ord, til dømes i uttala ‘universtet’ for ‘universitet’;jamfør apokope