Nynorskordboka
streife
streifa
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å streifaå streife | streifar | streifa | har streifa | streif!streifa!streife! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| streifa + noun | streifa + noun | den/det streifa + noun | streifa + noun | streifande |
Etymology
frå tyskSenses and Example Sentences
- dra frå stad til stad utan noko klart mål;
Example
- dei streifar omkring i området
- kome så vidt borti;
Example
- handa streifa så vidt kinnet;
- kula hadde berre streifa skuldra
- sjå som snarast på
Example
- han streifar henne med blikket
- så vidt nemne
Example
- spørsmålet vart så vidt streifa
- om tanke, idé eller liknande: falle inn
Example
- tanken har ikkje eingong streifa meg