Nynorskordboka
blåsebelg
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein blåsebelg | blåsebelgen | blåsebelgar | blåsebelgane |
| blåsebelger | blåsebelgene | ||
Senses and Example Sentences
reiskap til å blåse luft på varmen med;
Example
- ein stor blåsebelg som blæs lufta opp gjennom ein haug med glødande kol;
- pusten gjekk som ein blåsebelg