Nynorskordboka
speide
speida
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å speidaå speide | speidar | speida | har speida | speid!speida!speide! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| speida + noun | speida + noun | den/det speida + noun | speida + noun | speidande |
Etymology
norrønt speja, spæja; frå lågtyskSenses and Example Sentences
granske med auga;
halde utkik
Example
- fienden sende ut folk for å speide;
- speide etter noko