Nynorskordboka
spalte 2
spalta
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å spaltaå spalte | spaltar | spalta | har spalta | spalt!spalta!spalte! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
spalta + noun | spalta + noun | den/det spalta + noun | spalta + noun | spaltande |
Etymology
frå tyskSenses and Example Sentences
- løyse opp i mindre delar, bryte ned, kløyve
- spalte atom;
- vatn kan spaltast ved elektrolyse
- i perfektum partisipp:
- ein spalta personlegdom – disharmonisk, splitta