Nynorskordboka
slyngje 2, slynge 2
slyngja, slynga
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å slyngaå slynge | slynger | slyngde | har slyngt | slyng! |
| å slyngjaå slyngje | slyngjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| slyngd + noun | slyngt + noun | den/det slyngde + noun | slyngde + noun | slyngande |
| slyngjande | ||||
Etymology
norrønt slyngja, sløngva; jamfør slenge (1Senses and Example Sentences
- kaste noko kring noko;sno, flette
Example
- ho slyngde armane om halsen på hesten
- kaste eller slengje med stor kraft
Example
- slyngje granaten ut i lufta;
- kroppen vart slyngd framover
- sentrifugere (til dømes salat eller vokskaker) for å skilje ut væske
Example
- slyngje salat;
- slyngje honning
Set phrases
- slyngje seggå eller vekse i bukter og svingar;
bukte seg- elva slyngjer seg gjennom dalen;
- rosene slyngde seg i bogar over hagegangen