Nynorskordboka
skuldgje, skuldgjeve, skuldgi, skyldgje, skyldgjeve, skyldgi
skuldgjeva, skyldgjeva
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å skuldgi | skuldgir | skuldgav | har skuldgitt | skuldgi! |
| å skuldgje | skuldgjev | har skuldgjeve | skuldgje! | |
| å skuldgjevaå skuldgjeve | skuldgjev! | |||
| å skyldgi | skyldgir | skyldgav | har skyldgitt | skyldgi! |
| å skyldgje | skyldgjev | har skyldgjeve | skyldgje! | |
| å skyldgjevaå skyldgjeve | skyldgjev! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| skuldgitt + noun | skuldgitt + noun | den/det skuldgitte + noun | skuldgitte + noun | skuldgivande |
| skuldgjeven + noun | skuldgjeve + noun | den/det skuldgjevne + noun | skuldgjevne + noun | skuldgjevande |
| skyldgitt + noun | skyldgitt + noun | den/det skyldgitte + noun | skyldgitte + noun | skyldgivande |
| skyldgjeven + noun | skyldgjeve + noun | den/det skyldgjevne + noun | skyldgjevne + noun | skyldgjevande |