Nynorskordboka
skjøneleg, skjønleg, skjønneleg
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| skjøneleg | skjøneleg | skjønelege | skjønelege |
| skjønleg | skjønleg | skjønlege | skjønlege |
| skjønneleg | skjønneleg | skjønnelege | skjønnelege |
| degrees of comparison | ||
|---|---|---|
| comparative | superlative indefinite form | superlative definite form |
| skjønelegare | skjønelegast | skjønelegaste |
| skjønlegare | skjønlegast | skjønlegaste |
| skjønnelegare | skjønnelegast | skjønnelegaste |
Senses and Example Sentences
som ein kan skjøne, forstå;
klar, tydeleg
Example
- skrive eit greitt og skjøneleg mål