Nynorskordboka
skjøn, skjønn 1
noun neuter
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
eit skjøn | skjønet | skjøn | skjøna |
eit skjønn | skjønnet | skjønn | skjønna |
Etymology
norrønt skynSenses and Example Sentences
- det å prøve eit omstridd forhold i rettslege former
- rettsforretning der ein tek opp og avgjer eit skjøn (2)
Example
- halde offentleg skjøn;
- få noko avgjort ved skjøn
- kollektivt: medlemer av ein domstol eller ei nemnd som avgjer eit skjøn (3)