Nynorskordboka
skamfare
skamfara
verb
split infinitive: -a
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å skamfaraå skamfare | skamfer | skamforskamfór | har skamfare | skamfar! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| skamfaren + noun | skamfare + noun | den/det skamfarne + noun | skamfarne + noun | skamfarande |
Senses and Example Sentences
øydeleggje med hard medferd;
ska, mishandle
Example
- ho skamfor seg;
- landskapet vart skamfare for alltid
- brukt som adjektiv:
- skamfarne sauer