Nynorskordboka
sjølvstendig
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| sjølvstendig | sjølvstendig | sjølvstendige | sjølvstendige |
Etymology
etter tysk selbständig, opphavleg ‘som står for seg sjølv’Senses and Example Sentences
- som tenkjer og handlar utan å rette seg etter andre;som rår sjølv;fri, uavhengig, ubunden
Example
- ein sjølvstendig institusjon;
- eg er vorten ein meir sjølvstendig person
- brukt som adverb:
- tenkje sjølvstendig
Example
- han stod fram som ein sjølvstendig forfattar;
- dei har knapt tenkt ein sjølvstendig tanke
- som driv på eiga hand eller for eiga rekning
Example
- ho er sjølvstendig næringsdrivande