Nynorskordboka
singularis, singular
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein singular | singularen | singularar | singularane |
| ein singularis | singularisen | singularisar | singularisane |
Pronunciation
òg -laˊrisEtymology
latin (numerus) singularisSenses and Example Sentences
i grammatikk: form av eit ord eller ein frase som viser at det er tale om éin;
eintal;
motsett pluralis