Nynorskordboka
sindig
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| sindig | sindig | sindige | sindige |
| degrees of comparison | ||
|---|---|---|
| comparative | superlative indefinite form | superlative definite form |
| sindigare | sindigast | sindigaste |
Etymology
gjennom bokmål, frå dansk; av sinn (1Senses and Example Sentences
- roleg og kontrollert;stø, traust
Example
- han var ein sindig kar;
- ho gjekk med sindige steg
- nøye gjennomtenkt;klok, vettig
Example
- ei sindig avgjerd
- brukt som etterledd i samansetningar: med slikt sinn (1, 2) som førsteleddet seier
- i ord som
- djupsindig
- lettsindig
- skarpsindig