Article view

Nynorskordboka

verb

Inflection table for this verb
infinitive	present	past	present perfect	imperative
å rivaå rive	riv	reiv	har rive	riv!

Inflection table for the participles of this verb
perfect participle				present participle
masculine / feminine	neuter	definite form	plural	present participle
riven + noun	rive + noun	den/det rivne + noun	rivne + noun	rivande

norrønt rífa og hrífa

slite i to eller fleire bitar;
få flengje;
flerre, spjerre
Example
- rive sund noko;
- hunden reiv sauen i hel;
- rive seg opp på piggtråden
gni sund;
skrape (2, 1), raspe (2, 1)
Example
- rive ost
1. brukt som adjektiv:
  rivne gulrøter
gni, ripe (3
Example
- rive av ei fyrstikk
herje, svi
Example
- gikta riv og slit i kroppen;
- brennevinet reiv i halsen
rykkje, slite
Example
- rive seg i håret;
- rive av seg kleda;
- rive nokon over ende
raske (1, skrape (2
bryte ned, rasere, jamne med jorda
Example
- rive eit hus;
- rive ned og øydeleggje
velte, dytte ned
Example
- rive eit hinder;
- høgdehopparen reiv i første forsøk

bli riven bort/vekk
- døy brått og uventa;
  omkome
  han vart riven bort i ei ulykke
- forsvinne frå marknaden
  alle billettane vart rivne bort
få riven pels
kome uheldig frå noko
rive av seg
fortelje (til dømes ein vits) på ståande fot
rive frå seg
gjere seg fort ferdig
dei riv frå seg arbeidet
rive i nasen
lukte skarpt
lukta av mugg riv i nasen;
ei skarp lukt av sprit reiv han i nasen
rive kjeft
krangle, skjelle (for moro skuld), skråle
rive med seg
- trekkje med seg
  flaumen riv med seg huset
- fengje, engasjere
  musikaren reiv med seg publikum
rive med
gjere oppglødd
musikken riv folk med
rive opp
- opne brått og hardhendt
  han reiv opp døra
- rippe opp
  rive opp eit sår
rive seg laus
frigjere seg frå
rive til seg
skaffe seg, leggje under seg