Nynorskordboka
rekkje 3, rekke 4
rekkja, rekka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å rekkaå rekke | rekker | rekte | har rekt | rekk! |
| å rekkjaå rekkje | rekkjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| rekt + noun | rekt + noun | den/det rekte + noun | rekte + noun | rekkande |
| rekkjande | ||||
Etymology
norrønt rekjaSenses and Example Sentences
- strekkje kroppsdel ut (i full lengd);
Example
- ho rekkjer fram handa;
- rekkje tunge
- gje nokon noko med utstrekt arm
Example
- rekk meg fatet!
- han rekte flaska til mora
- følgje ei rekkje av noko
Example
- rekkje vegen etter nokon;
- rekkje tankane attende
- gå i rekkje (1, 1);gå seint, rusle
Example
- kyrne rekte heim
Set phrases
- rekkje oppløyse opp strikketøy eller liknande ved å dra ut tråden
- ho har rekt opp det ho har strikka