Nynorskordboka
planke 1
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein planke | planken | plankar | plankane |
Etymology
norrønt planka; frå latinSenses and Example Sentences
- trestykke som er grovare enn eit bord og tynnare enn ein bjelke
Example
- kjøpe inn plankar til eit byggjeprosjekt
- i overført tyding: lettaste oppgåve ved eksamen;jamfør redningsplanke
Example
- dei fleste valde planken
Set phrases
- få planketreffe satsplanken i lengdehopp eller tresteg