Article view

Nynorskordboka

adjective

Inflection table for this adjective
singular			plural
masculine / feminine	neuter	definite form	plural
overlegen	overlegeoverlegent	overlegne	overlegne

frå lågtysk, opphavleg ‘som ligg oppe på motstandaren i ein brytekamp’

meir dugande, betre;
i særklasse;
suveren (2
Example
- ho var heilt overlegen i alt
klar (1, 7)
Example
- ein overlegen siger
- brukt som adverb:
  vinne overlegent
som har store tankar om seg sjølv;
hoven, innbilsk, sjølvgod
Example
- ein overlegen fyr