Nynorskordboka
ordinær
adjective
singular | plural | ||
---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | |
ordinær | ordinært | ordinære | ordinære |
Etymology
gjennom fransk, frå latin ordinarius ‘ordna’; jamfør ordinereSenses and Example Sentences
- sedvanleg, regulær
Example
- halde ordinær generalforsamling;
- det ordinære toget går kl. 15
- som ikkje merkjer seg ut;middels, måteleg
Example
- ein høgst ordinær prestasjon