Nynorskordboka
oppstuss
noun neuter
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| eit oppstuss | oppstusset | oppstuss | oppstussa |
Etymology
av lågtysk upstutzig ‘som støyter imot’; jamfør stuss (1Senses and Example Sentences
stor merksemd;
bråk, oppstyr, uro
Example
- det vart mykje oppstuss kring denne saka;
- dei lagde veldig oppstuss;
- eg ville ikkje ha alt dette oppstusset