Article view

Nynorskordboka

bende 2

benda

verb
Inflection table for this verb
infinitivepresentpastpresent perfectimperative
å bendaå bendebenderbendehar bendtbend!
Inflection table for the participles of this verb
perfect participlepresent participle
masculine /
feminine
neuterdefinite formplural
bend + nounbendt + nounden/det bende + nounbende + nounbendande

Etymology

norrønt benda, opphavleg ‘forsyne med band’, av uttrykket benda boga ‘bøye (og setje band på) ein boge’; av band (1

Senses and Example Sentences

  1. setje band på;
    gyrde (lass) med bendestong
  2. bøye (noko stivt) i boge eller spenn;
    tvinge, vri, bøye (kroppen, ein kroppsdel)
  3. presse, trykkje (på enden av ei våg (1, 1), eit spett og liknande)
    Example
    • bryte og bende med spettet
  4. (kile, klemme seg fast og) ta imot;
    hefte, hindre, meinke (ei rørsle);
    gå tvert
    Example
    • det bender imot