Nynorskordboka
bende 2
benda
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å bendaå bende | bender | bende | har bendt | bend! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
bend + noun | bendt + noun | den/det bende + noun | bende + noun | bendande |
Etymology
norrønt benda, opphavleg ‘forsyne med band’, av uttrykket benda boga ‘bøye (og setje band på) ein boge’; av band (1Senses and Example Sentences
- bøye (noko stivt) i boge eller spenn;tvinge, vri, bøye (kroppen, ein kroppsdel)
- presse, trykkje (på enden av ei våg (1, 1), eit spett og liknande)
Example
- bryte og bende med spettet
- (kile, klemme seg fast og) ta imot;hefte, hindre, meinke (ei rørsle);gå tvert
Example
- det bender imot