Nynorskordboka
beleggje, belegge
beleggja, belegga
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å beleggaå belegge | belegg | bela | har belagt | belegg! |
| å beleggjaå beleggje |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| belagd + noun | belagt + noun | den/det belagde + noun | belagde + noun | beleggande |
| beleggjande | ||||
Pronunciation
belegˊje; belegˊgeEtymology
frå lågtysk; i tyding 4 frå nederlandskSenses and Example Sentences
- dekkje (1) med eit lag av noko
Example
- skinnet er belagt med bladgull
- ta opp plassar på overnattingsstader, i større lokale, om bord i transportmiddel eller liknande
Example
- berre halvdelen av seta i salen er belagde
Example
- ordet ‘dåre’ er belagt i norrønt
Example
- beleggje båten