Nynorskordboka
behaldar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein behaldar | behaldaren | behaldarar | behaldarane |
Pronunciation
behalˊdarEtymology
frå tyskSenses and Example Sentences
hol gjenstand av hardt materiale, brukt til å oppbevare eller transportere væsker, massar eller gjenstandar i;
kjerald, kar, kanne
Example
- ein behaldar med kjernefysisk avfall