Nynorskordboka
monoteisme
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein monoteisme | monoteismen | monoteismar | monoteismane |
Pronunciation
monote-isˊmeEtymology
gjennom fransk, frå gresk; jamfør mono- og teismeSenses and Example Sentences
tru på ein einaste, personleg gud;
til skilnad frå panteisme og polyteisme