Nynorskordboka
lærling
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein lærling | lærlingen | lærlingar | lærlingane |
Etymology
etter tysk Lehrling, opphavleg ‘elev’; jamfør lære (3Senses and Example Sentences
person som blir lært opp i eit handverk og praktiserer yrket under oppsyn av arbeidsgjevaren
- som etterledd i ord som
- handverkslærling
- konditorlærling
- murarlærling