Nynorskordboka
banebrytar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein banebrytar | banebrytaren | banebrytarar | banebrytarane |
Etymology
frå tyskSenses and Example Sentences
person som gjer banebrytande arbeid;
Example
- ein banebrytar for opplysningstenking