Nynorskordboka
balanse
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
ein balanse | balansen | balansar | balansane |
Pronunciation
balanˊse; balanˊgseEtymology
frå fransk; av latin bilanx ‘med to skåler’Senses and Example Sentences
- vektstong(system) til å halde noko i jamvekt
Example
- balansen i eit ur
- i overført tyding: det at to eller fleire aspekt er høveleg tilpassa kvarandre;
Example
- finne ein god balanse mellom jobb og fritid;
- balansen mellom tilbod og etterspurnad;
- sjeleleg balanse
- oversyn (2) over formue
Example
- setje opp balanse ved årsskiftet
- jamvekt mellom inntekter og utgifter i ein rekneskap;
Example
- rekneskapen viser balanse