Nynorskordboka
korrespondere
korrespondera
verb
infinitive | present | past | present perfect | imperative |
---|---|---|---|---|
å korresponderaå korrespondere | korresponderer | korresponderte | har korrespondert | korresponder! |
perfect participle | present participle | |||
---|---|---|---|---|
masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
korrespondert + noun | korrespondert + noun | den/det korresponderte + noun | korresponderte + noun | korresponderande |
Etymology
gjennom tysk og fransk, frå mellomalderlatin correspondere, av latin con- og respondere ‘svare’; jamfør ko-Senses and Example Sentences
Example
- dei korresponderte med folk frå heile landet
- om samferdselsmiddel: gå slik at rutetidene høver saman
Example
- bussen korresponderer med ferja
- svare til kvarandre;
Example
- dette korresponderer dårleg med det du sa i går
Set phrases
- korresponderande medlemmedlem utan fulle rettar