Article view

Nynorskordboka

konsonant

noun masculine

Inflection table for this noun
singular		plural
indefinite form	definite form	indefinite form	definite form
ein konsonant	konsonanten	konsonantar	konsonantane

Etymology

frå latin , av consonare ‘klinge saman’

Senses and Example Sentences

språklyd som blir danna når luftstraumen i munnhola blir stoppa eller hindra;

til skilnad frå vokal (

Example

klanglaus konsonant;
vokalar og konsonantar