Nynorskordboka
knekkje, knekke 2
knekkja, knekka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å knekkaå knekke | knekker | knekte | har knekt | knekk! |
| å knekkjaå knekkje | knekkjer |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| knekt + noun | knekt + noun | den/det knekte + noun | knekte + noun | knekkande |
| knekkjande | ||||
Etymology
jamfør norrønt knekkja ‘øydeleggje’; same opphav som knekke (1Senses and Example Sentences
- få til å knekke (1, 1);breste, rivne
Example
- knekkje av ein kvist
- brukt som adjektiv:
- ein knekt skistav
Example
- knekkje ei nøtt
- vinne over;knuse
Example
- knekkje motstandaren;
- vere knekt både fysisk og psykisk
Set phrases
- knekkje ei flaskeopne ei flaske
- knekkje ei flaske vin
- knekkje koden
- finne fram til koden
- knekkje koden til safen;
- programmet hadde knekt koden til nettverket
- forstå eit tilsynelatande uforståeleg system
- dei har knekt koden for å skape lønsame hotell i utkantstrøka
- knekkje nakkenta på seg noko ein ikkje greier
- ha eit mål som ein lett kan knekkje nakken på