Nynorskordboka
klokkar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein klokkar | klokkaren | klokkarar | klokkarane |
Etymology
norrønt klokkari, opphavleg ‘den som ringjer med kyrkjeklokka’, frå lågtysk etter; mellomalderlatinSenses and Example Sentences
kyrkjeleg tilsett som hjelper presten
Set phrases
- når det regnar på presten, så dryp det på klokkarennår ein har suksess, kjem det òg andre i nærleiken til gode