Nynorskordboka
klinge 2
klinga
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å klingaå klinge | kling | klang | har klunge | kling! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| klungen + noun | klunge + noun | den/det klungne + noun | klungne + noun | klingande |
Etymology
norrønt klingja ‘ringje med klokke’; frå lågtyskSenses and Example Sentences
- gje klang;lyde melodisk
Example
- klokka klang;
- instrumenta kling i lag
- om røyst, lyd: tone eller lyde reint eller klart
- brukt som adjektiv
- ein klingande latter
- ha ein viss språktone
Example
- klingande hallingmål
- høyrast ut som;gje inntrykk av
Example
- det kling russisk
- lyde særmerkt eller slåande
Example
- eit namn som kling godt
Set phrases
- klingande mynt